پیچ

پیچ واژه ای است عمومی که به کلیه اتصالاتی اطلاق می شود که دارای سطح خارجی رزوه شده بوده و گل پیچ در یک طرف آن قرار دارد و به طور کلی به دو گروه بولت ها و اسکروها تقسیم می گردد. بولت ها (Bolts) به پیچ هایی گفته می شود که همراه با مهره به کار می روند و دارای نوکی تخت و شکلی استوانه ای بوده و برای اتصال دو قطعه رزوه نشده به هم مورد استفاده قرار می گیرند. اسکروها (Screws) بر خلاف بولت ها برای اتصال قطعاتی مورد استفاده قرار می گیرند که حداقل یکی از آن ها دارای رزوه ی داخلی می باشند، اگرچه ممکن است این رزوه توسط خود پیچ در قطعه ایجاد شود. طراحی های مختلفی برای قسمت فوقانی یا گل پیچ در نظر گرفته شده است که این طراحی ها به روش بستن پیچ مرتبط می شوند. عموما بولت های اولیه دارای سرهای چهارگوش بوده اند در حالیکه امروزه اکثر بولت های صنعتی با سر شش گوش طراحی می شوند. برای بستن بولت ها، مهره، مورد چرخش قرار می گیرد و بولت با استفاده از ابزار نگهدارنده یا نوع طراحی آن ثابت می ماند. دلیل تکامل در طراحی گل بولت و مهره به صورت شش گوش، ایجاد زوایای مناسب برای ابزار بستن و محکم کردن می باشد.